Κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος. Κορωνοϊός - Βρέθηκε νέος μηχανισμός που προκαλεί θρόμβωση | territorioemprendedorgranada.es

Το Σύστημα Τσάκρα είναι ένας αρχαίος χάρτης της ψυχικής ή λεπτής ενέργειας που χρησιμοποιείται παραδοσιακά για διαλογιστικές ασκήσεις. Στη σύγχρονη εποχή, όμως, μπορούμε να βρούμε απτές συνδέσεις μεταξύ των τσάκρας, των νευρικών πλεγμάτων, των ενδοκρινών αδένων, του ανοσοποιητικού συστήματος και κατ' επέκταση όλων των βιοχημικών αντιδράσεων του σώματος. Το ενδιαφέρον του κοινού για τη θεωρία των τσάκρα αυξάνεται και υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός βιβλίων και άρθρων σχετικά με το θέμα.

Α' Νευρολογική Κλινική, ΑΠΘ, ΑΧΕΠΑ Περίληψη Τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αποδειχτεί διάφορες μορφές συναπτικής πλαστικότητας, με πλέον σημαντικές τη μακρόχρονη ενδυνάμωση LTP και τη μακρόχρονη αποδυνάμωση LTD και τα χαρακτηριστικά και οι απαιτούμενες συνθήκες πρόκλησής τους είναι πολύ ενδεικτικά του ότι αυτή η πλαστικότητα αποτελεί το υπόστρωμα της μνημονικής εγχάραξης.

Τα μοριακά, βιοχημικά και δομικά μοντέλα συναπτικής πλαστικότητας που έχουν προταθεί στο παρελθόν προσπαθούν να αποδώσουν τον πρωταρχικό ρόλο του διακόπτη πλαστικότητας σε κάποιο μόριο διπλού χαρακτήρα, όπως η εξαρτημένη από το ασβέστιο καλμοδουλινική κινάση ΙΙ CaM-ΚΙΙ. H αύξηση αυτή θα φέρει τα πρωτεϊνικά προϊόντα που απαιτούνται για τη σταθεροποίηση των δομικών μετατροπών της ενδυνάμωσης στις συγκεκριμένες συνάψεις.

Λέξεις κλειδιά: Μνήμη, ιππόκαμπος, συναπτική πλαστικότητα, μακρόχρονη αποδυνάμωση LTDμακρόχρονη αποδυνάμωση LTPδιακόπτης πλαστικότητας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΕ ΦΙΛΟ

Το φαινόμενο αυτό, που αποδόθηκε στην αύξηση της νευροδιαβίβασης μεταξύ των προ- και των μετασυναπτικών συνδέσεων, αποτέλεσε το επίκεντρο της συζήτησης για το αν θα μπορούσε να αποτελεί κάποια έστω μορφή νευροφυσιολογικής μνήμης και ονομάστηκε Ενδυνάμωση potentiation.

Το οι Bliss και Lømo ανέφεραν ότι κατάφεραν να προκαλέσουν διέγερση της διατιτραίνουσας οδού στον ιππόκαμπο αναισθητοποιημένων κουνελιών και να καταγράψουν εκφορτίσεις στην Οδοντωτή έλικα. Όταν τα χορηγούμενα ερεθίσματα ήταν υψηλόσυχνα Hz και διάρκειας δευτερολέπτων, τότε, 10 δευτερόλεπτα μετά το τέλος του ερεθίσματος, καταγραφόταν μία παρατεταμένη αύξηση της νευρωνικής απόκρισης, σε σύγκριση με τη απόκριση που κατέγραφαν πριν το υψηλόσυχνο ερέθισμα, αύξηση που διαρκούσε ως και 10 ώρες.

Στη συνέχεια βρέθηκε ότι η LTP μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο σε μη αναισθητοποιημένα ζώα που έφεραν διαρκώς εμφυτευμένα ηλεκτρόδια η LTP διαρκούσε ως και 16 εβδομάδεςκαι ότι είναι δυνατόν να προκαλέσει μακροχρόνιες αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα των ιπποκαμπικών νευρώνων Olton et al, Πρόκειται για φαινόμενο μεγάλου εύρους, εύκολα αναπαραγόμενο σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, αλλά όχι περιοριζόμενο μόνο σε αυτές, και εύκολο να διερευνηθεί από φυσιολογική, βιοχημική και μορφολογική πλευρά.

Επιπλέον, η χρήση του θηλαστικού ιππόκαμπου, του οποίου η κυτταροαρχιτεκτονική και νευρωνική συνδεσμολογία ήταν γνωστά και η κατανομή των νευρωνικών σωμάτων και δενδριτών είναι σε σαφείς στιβάδες, επέτρεψε την γρήγορη και σχετικά εύκολη αναπαραγωγή του πειραματικού σχήματος από διάφορα εργαστήρια, πολλαπλασιάζοντας τα διαθέσιμα προς ερμηνεία δεδομένα.

Το ερώτημα όμως που απασχολούσε όλους τους ερευνητές ήταν αν μπορούσε η LTP να θεωρηθεί ένα είδος νευρωνικής μνήμης, δηλαδή αν αποτελούσε, μέρος έστω, ενός μηχανισμού απομνημόνευσης. Χρειάστηκαν πολλές πειραματικές μελέτες και σχεδόν είκοσι χρόνια για να καταλήξουμε σε μία απάντηση.

PREVENSTRIA CREAM | Frezyderm

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας είχαν βρεθεί και άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά της LTP. Επιπλέον, LTP μπορεί να προκληθεί από ερέθισμα tetanus πολύ μικρής διάρκειας, λιγότερο από δευτερόλεπτο, σε συχνότητες σαφώς μέσα στο εύρος της φυσιολογικής ηλεκτρικής δραστηριότητας των νευρώνων Collingridge et al,γεγονός που είναι πολύ ενδεικτικό ότι, ως πειραματικό παράδειγμα, δεν έρχεται σε αντίθεση με ότι πραγματικά συμβαίνει στον εγκέφαλο των θηλαστικών.

Τέλος, βρέθηκε πως η LTP μπορεί να διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς όταν προκλήθηκε σε μη αναισθητοποιημένα ζώα η διάρκειά της δεν έφθινε ούτε μετά και από αρκετές εβδομάδες Nicoll et al,απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί να αποτελέσει το μοντέλο μελέτης της μακροπρόθεσμης μνήμης.

Τα Αδυνατίζω με τον τρόπο μου δεδομένα έδειχναν λοιπόν ότι το μοντέλο της LTP μπορεί να περιγράψει πολλά από τα χαρακτηριστικά της μνημονικής αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης και της συνειρμικής συνενεργοποίησης, που απαιτούνται για να σταθεροποιηθούν τα μνημονικά ίχνη σε εγχαράξεις.

Για τους παραπάνω λόγους, μέχρι το τέλος της δεκαετίας τουη LTP έφτασε πια να θεωρείται το πειραματικό μοντέλο της μνήμης. Andrews της Σκοτίας Morris et al, Ο υδάτινος λαβύρινθος του Morris είναι εύκολο να αναπαραχθεί και υπερτερεί έναντι του κλασσικού ακτινωτού καθώς ο ερευνητής μπορεί να ρυθμίζει τα ερεθίσματα και τα σημεία αναφοράς που χρησιμοποιεί το πειραματόζωο π.

Πριν από τον Morris, ο Olton και οι συνεργάτες του Olton et al, πειραματίστηκαν με επίμυες, που έφεραν ηλεκτρόδια μονιμοποιημένης εμφύτευσης στον ιππόκαμπο, σε δοκιμασίες μάθησης σε ακτινωτό λαβύρινθο. Παθητική καταγραφή κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης αποκάλυψε έναν ρυθμό υψηλόσυχνων εκφορτίσεων στην ιπποκαμπική περιοχή της τάξης των Hz που όταν προκληθεί πειραματικά ανά msec προκαλεί LTP που διαρκεί για εβδομάδες.

Ο ρυθμός αυτός ονομάστηκε "ρυθμός θ-ριπής" theta burst pattern και θεωρήθηκε πως σχετίζεται με τις διεργασίες μάθησης και μνήμης. Η παραπάνω διαδικασία αναστέλλεται αν χορηγηθούν ανταγωνιστές των υποδοχέων NMDA, όπως η ουσία 2-αμινο-φωσφονοπεντατονάτη ΑΡ5συνεπώς αναγκαία συνθήκη για την Πρόκληση της LTP αποτελεί ή ενεργοποίηση αυτών των υποδοχέων.

Παρόμοια είναι τα αποτελέσματα αν διακοπεί η προσαγωγή του ρυθμού-θ στον ιππόκαμπο. O ρυθμός-θ όμως φέρεται στον ιππόκαμπο μέσω διαφραγματο-ιπποκαμπικών οδών που είναι κυρίως χολινεργικές. Πειράματα αυτού του είδους, όπου τη χορήγηση υψηλόσυχνου ερεθίσματος συνόδευε η τεχνητή αναστολή της λειτουργίας κάποιου κυτταρικού μηχανισμού, αποκάλυψαν τις αναγκαίες συνθήκες που απαιτούνται για την εμφάνιση της LTP.

Ως φαινόμενο καθαρά προκλητό το ενδιαφέρον σημείο ήταν να γίνουν γνωστοί οι κυτταρικοί μηχανισμοί που ενεργοποιούνται στα τρία στάδια της LTP καθώς και το τι συμβαίνει όταν οι μηχανισμοί αυτοί αναστέλλονται.

Επίσης, εφόσον έχει βρεθεί πως η LTP απαντάται και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, θα έπρεπε να διερευνηθεί αν οι μηχανισμοί στις περιοχές αυτές είναι ίδιοι, όμοιοι ή διαφορετικοί.

Τέλος, το στάδιο της 'Εκφρασης περιλαμβάνει νευροφυσιολογικά μετρήσιμη αυξημένη νευρωνική απόκριση μετά από πρόκληση ερεθίσματος προσαγωγής αναλόγου χαρακτήρα.

Μοιραστείτε το Άρθρο:

Το οι Levy και Stewart, δουλεύοντας σε τομές της CA1 περιοχής του ιππόκαμπου αρουραίου, παρατήρησαν πως αν, αντί για το υψηλόσυχνο προσυναπτικό ερέθισμα που προκαλεί LTP, οι νευρώνες της περιοχής δεχτούν ερέθισμα χαμηλής συχνότητας της τάξης Hz επί 15 λεπτά, τότε οι μετέπειτα αποκρίσεις τους ήταν σημαντικά μικρότερες συγκριτικά με πριν το ερέθισμα.

Αυτό το φαινόμενο ονομάστηκε Μακρόχρονη Αποδυνάμωση Long-Term Depotentiation ή LTD και αμέσως δημιούργησε έντονο ενδιαφέρον καθώς προσέφερε ισχυρή στήριξη στους υποστηρικτές της συναπτικής μνημονικής εγχάραξης. Ως φαινόμενο καθαρά προκλητό, το ενδιαφέρον σημείο ήταν να γίνουν γνωστοί οι κυτταρικοί μηχανισμοί που ενεργοποιούνται κατά την Πρόκληση και την 'Εκφραση της LTP, καθώς και το τι συμβαίνει όταν οι μηχανισμοί αυτοί αναστέλλονται.

Με αυτή την προσέγγιση ήταν δυνατό να αποσαφηνισθούν οι αναγκαίες συνθήκες για την εμφάνιση LTD καθώς και οι ιδιότητές της.

Αθλητικό burnout: πώς να το καταλάβεις και πώς να το προλάβεις

Η LTD βρέθηκε να απαιτεί πολλές κοινές συνθήκες και να μοιράζεται αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με την LTP, σε βαθμό που είναι αναπόφευκτη η ιδέα πως θα πρέπει να μοιράζονται, εν μέρει τουλάχιστον, τον ίδιο μηχανισμό.

Μέχρι σήμερα δεν είχε προταθεί κάποιος σαφής μηχανισμός για την φάση της 'Εκφρασης της LTD. Σε αντίθεση με την έκφραση της LTP, τα διάφορα μοντέλα συναπτικής πλαστικότητας που έχουν κατά καιρούς προταθεί αποφεύγουν να αναφερθούν στο μηχανισμό έκφρασης της LTD καθώς αδυνατούν να αποδώσουν σε αυτή σαφή λειτουργικό ρόλο.

Αυτό το κενό ήρθε να καλύψει το προτεινόμενο ενοποιημένο μοντέλο Michmizos et al, a. Τέτοια συναπτική πλαστικότητα ήταν αναμενόμενη από την εποχή του Donald Hebb Η ικανότητα της ίδιας σύναψης να εναλλάσσει το είδος της απόκρισής της σε ένα προσπίπτον ερέθισμα αποτελεί πολύ ισχυρό επιχείρημα υπέρ του μνημονικού μοντέλου μέσω LTP και LTD - ιδιαίτερα για την περιοχή CA1 του ιππόκαμπου, όπου έχει βρεθεί πως η τροποποίηση της συναπτικής αποκρισιμότητας είναι συνειρμικό φαινόμενο, αφού η πρόκλησή τους απαιτεί την συνενεργοποίηση πολλών συνάψεων του ίδιου νευρώνα.

Η αναζήτηση του συνολικού μηχανισμού πλαστικότητας αποτελεί για χρόνια το αντικείμενο έντονης έρευνας. Το οι Xiao και Lynch έδειξαν πως είναι δυνατό να αναστραφεί το φαινόμενο της LTP με χαμηλόσυχνο ερέθισμα. Λίγο αργότερα οι Ο' Dell και Kandel έδειξαν πως είναι δυνατόν να εξαλειφθεί το φαινόμενο σταθεροποιημένης LTP με τη χορήγηση χαμηλόσυχνου ερεθίσματος και μάλιστα πως αυτό απαιτεί την ενεργοποίηση φωσφατασών -με μηχανισμό που περιλαμβάνει την ηλεκτρική απόφραξη και ενεργοποίηση των υποδοχέων NMDA- όπως δηλαδή και η πρόκληση της LTP.

Για να προκληθεί και να σταθεροποιηθεί LTP ή LTD θα πρέπει βέβαια να πληρούνται οι αντίστοιχες συνθήκες οι οποίες προαναφέρθηκαν για το καθένα.

Οι ειδικές συνθήκες όμως που απαιτούνται προκειμένου να αναστραφεί η συναπτική απόκριση αποτέλεσαν το αντικείμενο έντονης έρευνας για πάνω από δέκα χρόνια. Σημείο αναφοράς των περισσοτέρων ερευνών αποτέλεσε η υπόθεση του κυλιόμενου κατωφλίου.

Υπόθεση του Κυλιόμενου Κατωφλίου: Σύμφωνα με τους Kirkwood και τους συνεργάτες του το σημείο στο οποίο μία σύναψη περνά από την ενδυνάμωση στην αποδυνάμωση, δηλαδή το "κατώφλι εναλλαγής" της modification threshold, θmδεν είναι σταθερό αλλά μεταβάλλεται.

Υποστήριξαν μάλιστα ότι το σημείο στο οποίο θα μετατοπιστεί αυτό το κατώφλι εναλλαγής δεν εξαρτάται από άλλες παραμέτρους, όπως η ηλικία του νευρώνα ή της σύναψης, παρά μόνο από το ιστορικό της δραστηριότητας της συγκεκριμένης σύναψης. Σχεδόν όλες οι συνάψεις της CA1 περιοχής του ιππόκαμπου είναι δυνατόν να αναστρέψουν την πλαστικότητά τους - αλλά μετά από διαφορετικής διάρκειας και έντασης προσυναπτικό ερέθισμα.

H διαφορά στη διάρκεια και την ένταση εξαρτάται από την ιστορία της σύναψης.

Το σεξ στην εμμηνόπαυση

Τζίντζερ για συνταγές αδυνατίσματος, για παράδειγμα, μία κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος ενδυναμωμένη σύναψη είναι δυνατόν να αποδυναμωθεί αν δεχτεί χαμηλόσυχνο προσυναπτικό ερέθισμα αλλά θα απαιτεί ομοσυναπτικό ερέθισμα μεγαλύτερης διάρκειας προκειμένου να αντιστρέψει την αποκρισιμότητά της. Αντίθετα, μία σύναψη η οποία στο παρελθόν έχει επανειλημμένα αποδυναμωθεί, έστω και βραχύχρονα, αρκεί ένα σύντομο κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος ερέθισμα, ακόμα και ετεροσυναπτικό, προκειμένου να δώσει LTD που θα παραμείνει σταθερό για ημέρες Muller et al, ; Stanton, Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και το μεγαλύτερο μέρος των αναγκαίων συνθηκών εντοπίζονται μετασυναπτικά, η συναπτική πλαστικότητα στην CA1 περιοχή του ιππόκαμπου έχει και προσυναπτικά χαρακτηριστικά Ramakers et al, Το τσάι του 21ου αιώνα αποδυναμώθηκε από τη μια μεριά είναι απαραίτητη η προ- και μετα-συναπτική συνέργεια ώστε να διατηρηθεί η απαραίτητη λειτουργική σύζευξη κατά τη διάρκεια της σταθεροποίησης, ενώ από την άλλη οι δομικές μετατροπές του μετασυναπτικού πέρατος θα πρέπει να συνοδεύονται από αντίστοιχες του προσυναπτικού ώστε να αποκτήσουν μονιμοποιημένη έκφραση.

Τόσο μετασυναπτικά όσο και προσυναπτικά πρωταρχικό ρόλο φαίνεται να διαδραματίζουν οι μεταβολές στη συγκέντρωση των ιόντων ασβεστίου. Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός του εντοπισμού διαύλων ιόντων ασβεστίου τύπου L, οργανωμένων μάλιστα σε λειτουργικές δέσμες, στη βάση των δενδριτών, λίγο μετά την έκφυσή τους από το νευρωνικό σώμα Westenbroek et al, Το μοντέλο τους όμως δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τα φαινόμενα που συνοδεύουν τη συναπτική ενδυνάμωση και δεν βρίσκει απήχηση.

Υπόθεση της Διαφορικής Tpu θέλω να χάσω βάρος Το ο Lisman προτείνει την υπόθεση της Διαφορικής Κατεύθυνσης Differential Directionality hypothesis σύμφωνα με την οποία η κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η πλαστικότητα μιας σύναψης εξαρτάται από την κατάσταση φωσφορυλίωσης της εξαρτημένης από το ασβέστιο καλμοδουλινικής κινάσης ΙΙ CaM-ΚΙΙ.

Το μοντέλο της Διαφορικής Κατεύθυνσης αρχικά βρήκε πολλούς υποστηρικτές Stevens et al, ; Bear, ; Chapman et al, ; Mayford et al, καθώς προσφέρει ένα σαφή μοριακό διακόπτη πλαστικότητας. Η αδυναμία της όμως συνίσταται στο ότι επικεντρώνεται σε διαφορές μοριακών μηχανισμών και αδυνατεί να δώσει μία σαφή εξήγηση στην αυξομείωση της ηλεκτροφυσιολογικής συναπτικής απόκρισης σε διάφορες περιοχές του ιππόκαμπου και του εγκεφάλου γενικότερα.

Όλες αυτές οι ιδέες συγκεράστηκαν σε μία υπόθεση των Nicoll και Malenka το Οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν στη διαμόρφωση μιας πολύ τεκμηριωμένης υπόθεσης συναπτικής ενδυνάμωσης. Με αυτό τον τρόπο η συνολική επιφάνεια του μετασυναπτικού τμήματος της σύναψης αυξάνεται και είναι αυτή η αύξηση, μαζί με την αντίστοιχη που απαιτείται από τον προσυναπτικό νευρώνα, που επιτρέπει την συναπτική ενδυνάμωση Geinismann et al, ; Hoffman, Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο φαίνεται να διαδραματίζουν και τα μόρια κυτταρικής πρόσδεσης, όπως το NCAM neural cell adhesion molecule Muller et al, ; Nakanishi et al, και τα μέλη της οικογένειας των κατχερινών Tang et al, των οποίων η αναστολή της έκφρασης ή της λειτουργίας αποτρέπει τη σταθεροποίηση συναπτικής ενδυνάμωσης.

Η αναγκαιότητα της δράσης αυτών των μορίων είναι προφανής αν ληφθούν υπόψη οι απαραίτητες δομικές μετατροπές που θα πρέπει να ολοκληρωθούν προκειμένου να μεταβληθεί μακρόχρονα η συναπτική αποτελεσματικότητα. Εκτός όμως από τις δομικές μετατροπές που συμβαίνουν στις PSD, κατά την LTP έχουν παρατηρηθεί και δομικές αλλαγές στις υπό ενδυνάμωση άκανθες. Συναπτοπυρηνικοί Αγγελιοφόροι: Η αναδόμηση των συνάψεων που απαιτείται για τη σταθεροποίηση της LTP έχει την ανάγκη πρωτεϊνικών προϊόντων που είτε συντίθενται de novo στο κυτταρόπλασμα ή στο δενδριτικό στέλεχος είτε χρησιμοποιούνται από τις έτοιμες δεξαμενές τους στο νευρωνικό σώμα και στον δενδριτικό κορμό - που όμως θα πρέπει να αναπληρωθούν Geinisman et al, Ως συναπτοπυρηνικοί αγγελιοφόροι synaptonucleic messengers ή SNM ονομάζονται μόρια τα οποία σχηματίζονται και απελευθερώνονται στην συναπτική περιοχή και μεταφέρονται στον κυτταρικό πυρήνα όπου πυροδοτούν γονιδιακή μεταγραφή και επακόλουθη πρωτεϊνική σύνθεση Nguyen, Ο σχηματισμός της cAMP στο μετασυναπτικό νευρωνικό πέρας έχει βρεθεί να αποτελεί απαραίτητη κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος για την πρόκληση και σταθεροποίηση της LTP αλλά η αύξηση στη συγκέντρωσή της δεν αποτελεί επαρκή συνθήκη για την πρόκληση LTP Blitzer et al, ; Scharf et al, ; Woo et al, Οι πρωτεΐνες αυτές βρίσκονται προσδεμένες σε ειδικές ακολουθίες εκκίνησης της μεταγραφής υποκινητές του DNA που αντιστοιχούν σε γονίδια άμεσης έκφρασης immediate-early genes ή IEGs παρεμποδίζοντας έτσι την έκφρασή τους.

Γονίδια που έχουν χαρακτηριστικά IEG έχουν βρεθεί να είναι το zif όπως και γονίδια των οικογενειών c-fos και c-jun Κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος et al, ; Bozon et al, Αξιοσημείωτο είναι το κ- η αποδυνάμωση της σύνδεσης του σώματος ότι τα IEG γονίδια μεταγράφονται σε πρωταρχικό RNA το οποίο, κατά την πυρηνική του ωρίμανση σε mRNA από τα ριβονουκλεοπρωτεϊνικά σωμάτια, υφίσταται διαφορική συρραφή differential splicingδηλαδή μετά την αφαίρεση των εσωνίων τα εναπομείναντα εξώνια είναι δυνατό να συρραφτούν σε διαφορετική διάταξη.

Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατό, από το ίδιο γονίδιο, να σχηματιστούν διαφορετικές ισομορφές ενός υποδοχέα π.